تالاب سولوکلی با 4 هکتارمساحت در ارتفاعات جنگلی عمیق کوه بیلی در پارک ملی گلستان قرار گرفته است. این تالاب در حدود 450 هزار سال قبل با گونه هایی از درمنه و ریش بز پوشیده بوده است. بنظر می رسد،کاهش فشار فعالیت انسان و یا یک تغییر رویداد اقلیمی موثر، منجر به توسعه جنگل شده است. همچنین، تضمین کننده زیستگاه 76 گونه از گیاهان آبزی است. تعداد 6 گونه گیاه که در سایر مناطق ایران اصلا وجود ندارد، منحصرا در این تالاب رویش دارند. گونه ای جدید از میگوی آب شیرین نیز در این تالاب زندگی می کند. طول عمرگونه 2 ماه است. از آنجاییکه، این تالاب در طی تابستان به خشکی می گراید، میگوها تخمها یا سیستهای خود را در گل لای رها می کنند. مطالعات جدید حاکی از آن است، که چنانچه، زیستگاه میگوها تا 3000 هزار سال خشک باقی بماند، قادر است، با اولین بارندگی مجددا زندگی خود را بازیابی کنند. ضمن اینکه، تنها عنکبوت آبزی دنیا نیز به این مجموعه اضافه می شود. در واقع، خاستگاه آن شمال اروپا است و آخرین حد پراکنش آن در ایران منحصرا تالاب سولوکلی است.
محمود صوفی